ریبون وکس رزین ترکیبی از مواد رنگی بر پایه وکس و رزین است (درصد مواد رزین بیشتر است). چاپ با ریبون وکس رزین نسبت به ریبون وکس به دما و فشار بیشتری نیاز دارد، چون رزین نقطه ذوب بالاتری دارد. از آنجایی که رزین ماده سختتری است دوام لیبل چاپ شده با ریبون وکس رزین در برابر مواد شیمیایی و سایش از چاپ وکسی بیشتر است. با ریبون وکس رزین میتوان به سرعت چاپ 16 اینچ در ثانیه رسید. ریبون وکس رزین کمی از ریبون وکس گرانتر است و در مواردی که ماندگار چاپ بیشتری نسبت به وکس مد نظر باشد از ریبون وکس رزین استفاده میشود.
ریبون جز مواد مصرفی برای چاپ برچسب بارکد محسوب میشود. در واقع ریبون نقش جوهر را برای پرینتر لیبل زن بازی میکند. ریبونها از نظر جنس به چهار دسته وکس، وکس رزین، رزین و سوپر رزین دسته بندی میشوند. کیفیت و ماندگاری بارکد چاپ شده روی لیبل شدیدا به نوع ریبون مصرفی بستگی دارد بنابراین انتخاب ریبون متناسب با نیازها، یک امر مهم در فرآیند لیبلینگ محسوب میشود.
به طور ساده ریبون را میتوان به صورت یک نوار پلاستیکی است که لایهای از جوهر روی آن قرار دارد، در نظر گرفت. هنگام چاپ، با داغ شدن هد، جوهر روی لیبل ذوب میشود و تصویر مورد نظر روی آن چاپ میشود. به این روش، مکانیزم چاپ انتقال حرارتی (Thermal Transfer) یا چاپ با ریبون میگویند.
در مکانیزم حرارت مستقیم که به آن چاپ بدون ریبون نیز گفته میشود، حرارت به صورت مستقیم باعث تغییر رنگ کاغذ حرارتی میشود. بارکدهای چاپ شده با روش بدون ریبون ماندگاری کمی دارند و زود پاک میشوند. علاوه بر این در روش چاپ حرارتی مستقیم به هد لیبل پرینتر یه یک قطعه اصلی از پرینتر است آسیب میرسد.